வாட்சன், க்ரிக்... டி.என்.ஏ.வின் இரட்டைச்சுருள் மாதிரி!

அறிவியலில் சில நிகழ்வுகள் கேட்பதற்கு ஆச்சரியமாக இருக்கும். ஆனால், அவை ஒரு மிகப்பெரிய தேடலுக்கான, புரிதலுக்கான வாசலை திறந்து விடக்கூடும். அப்படி ஓர் அற்புதத்தை நிகழ்த்தியதுதான் வாட்சன் மற்றும் க்ரிக் அறிவித்த டி.என்.ஏ.வின் இரட்டைச்சுருள் மாதிரி. 

எப்படி உயிர்களின் பந்தம் நிலைத்திருக்கிறது? உயிர்கள் உடலுறவு கொண்டு தங்களின் சந்ததியை உருவாக்குகின்றன என எல்லாருக்கும் தெரியும். து எப்படி சாத்தியம்? ஆணின் விந்துவும், பெண்ணின் கரு முட்டையும் சேர்வது சரி... அவைகளுக்குள் இணைப்பையும் அடுத்த சந்ததிக்கு எப்படி பல்வேறு சங்கதிகள் கடத்தப்படுகின்றன என்பது புரியாத புதிராக இருந்தது. 

ஸ்விட்சர்லாந்து நாட்டை சேர்ந்த பிரெட்ரிக் மெய்ஷர் 19-ம் நூற்றாண்டில் தெரியாமலே ஓர் அற்புத பொருளை பிரித்து எடுத்திருந்தார். அது செல்லின் உட்கருவில் இருந்து எடுக்கப்பட்ட நியூக்ளீன் என அவர் அழைத்த அமிலம். அதுதான் பிற்காலத்தில் நியூக்ளிக் அமிலம் என அறியப்பட இருக்கும் அற்புதம். 

மெண்டல் எனும் செக் பாதிரியார் பட்டாணிகளின் வெவ்வேறு அம்சங்களை எடுத்துக்கொண்டு அடுத்த தலைமுறைக்கு அவை கடத்தப்படுவது ஒரு தெளிவான முறையில் நிகழ்வதை கண்டறிந்தார். அந்த கடத்தியை பிற்காலத்தில் ஜீன் என்றார்கள். ஜீன் மற்றும் நியூக்ளிக் அமிலம் இரண்டுக்கும் தொடர்பு இருப்பதாக பெரும்பாலான பேருக்கு தோன்றவில்லை. ஆஸ்வால்ட் எனும் விஞ்ஞானி நோய் உண்டாக்கும் பாக்டீரியாவின் நியூக்ளிக் அமிலத்தை தீங்கு செய்யாத பாக்டீரியாவுக்கு செலுத்தியபொழுது அதுவும் நோய் உண்டாக்கும் தன்மையை பெற்றிருப்பதை கண்டார். 

ஒரு வழியாக உயிர்களின் தோற்றத்துக்கு டி.என்.ஏ. காரணம் என கண்டுபிடித்துவிட்டார்கள். அடுத்த சிக்கல், எப்படி அடுத்த தலைமுறை உருவாகிறது; எப்படி ஜீன்கள் கடத்தப்படுகின்றன என்பதற்கான விடை. டி.என்.ஏ.வின் உருவத்தை கண்டறிவதில் இருந்தது. அதற்கான முயற்சியில் பல பேர் இறங்கி இருந்தார்கள். லினஸ் பாலிங் எனும் வேதியியலுக்கு நோபல் பரிசை மூலகூறுகளுக்கு இடையே இருக்கும் பிணைப்புகள் பற்றிய தன்னுடைய பணிகளுக்காக பெற்றிருந்த மனிதர் இறங்கினார். டி.என்.ஏ.வின் உருவம் மூன்று சுருள்கள் பின்னப்பட்ட வடிவில் இருக்கும் என அவர் எண்ணினார். அவர் டி.என்.ஏ. எளிமையான வடிவம் கொண்டதாக இருக்கும் என எண்ணவில்லை. கூடவே, இன்னொரு அம்சமும் தெரிந்திருந்தது.

டி.என்.ஏ.வில் அடினின், தைமின், குவானின், சைடோசின் எனும் நான்கு அடிப்படை கூறுகள் இருந்தன என்பதே அது. சார்காஃப் எனும் நபர் ஒரு முக்கியமான விஷயத்தைக் கண்டார். அடினின் தைமின் சம அளவிலும், குவானின், சைடோசின் சம அளவிலும் இருப்பதே அது. இன்னொரு புறம் எக்ஸ் ரே கதிர்களை பயன்படுத்தி ரோசாலின்ட் பிராங்க்ளின், வில்கின்ஸ் எனும் இரு விஞ்ஞானிகள் டி.என்.ஏ.வின் உருவத்தை கண்டறியும் முயற்சியில் ஈடுபட்டு கொண்டிருந்தார்கள்.  

ரோசாலின்டின் ஓர் உரையை அரைகுறையாக கேட்ட வாட்சன், க்ரிக் எனும் தன் நண்பருடன் இணைந்து மூன்று சுருள் உருவம் டி.என். ஏ.வுக்கு உண்டு என நம்பினார். பின்னர் டி.என்.ஏ.வின் படத்தை ஒரு வழியாக எக்ஸ் ரே மூலம் உருவாக்கி ரோசாலின்ட் மற்றும் வில்கின்ஸ் சாதித்தபொழுது வாட்சன், க்ரிக் இருவருக்கும் அது இரட்டை சுருள் உருவம் என தெரிந்தது. 

சார்காஃப் சொன்ன சம அளவு விஷயத்தை வைத்துக்கொண்டு இணைதல் நடக்கிறது என அறிவித்தார்கள். அதாவது, அடினின் - தைமின் உடன் எப்பொழுதும் இணையும்; இப்படி நடக்கிறபொழுது ஜீன்களின் மூலம் அடுத்த சந்ததிக்கு ஒரு தலைமுறையில் இருந்து வாழ்வதற்கான அனைத்து செய்திகளும் கடத்தப்படுகின்றன எனவும் விளக்கினார்கள். வில்கின்ஸ், வாட்சன், க்ரிக் ஆகிய மூவருக்கும் ஒன்பது வருடம் கழித்து நோபல் பரிசு அறிவிக்கப்பட்டது. ரோசாலின்ட் மரணமடைந்து இருந்ததால் அவருக்கு பரிசு தரப்படவில்லை .ஏற்கனவே இருந்த விஷயங்களை அழகாக கோர்த்து நோபல் பரிசை அள்ளிக்கொண்டார்கள் வாட்சன் மற்றும் க்ரிக்.

இந்தக் கண்டுபிடிப்பு தான் ஜெனெடிக் இன்ஜினியரிங் துறைக்கான கதவுகளை திறந்தது. எல்லா உயிரினங்களின் பரிணாமம், வளர்ச்சி, ஆகியன பற்றி பெரிய புரிதல்கள் சாத்தியமானது. புதிய மருந்துகள் கண்டறிதல், ஜீன்களின் பங்களிப்பை மேலும் துல்லியமாக அறிதல் என அறிவியலின் உலகம் விசாலம் அடைந்தது. மாலிகுலார் பையலாஜி துறையும் பிறந்தது. எண்ணற்ற ஆய்வுகள், மனித குலத்தின் வரலாற்றை உணர்வதற்கான பெருங்கதவை திறந்துவிட்ட இந்த இரட்டை சுருள் மாதிரியை இதே தினத்தில் (ஏப்.25) "Molecular Structure of Nucleic Acids: A Structure for Deoxyribose Nucleic Acid" எனும் கட்டுரையில் வாட்சன் மற்றும் க்ரிக் குறிப்பிட்டார்கள். 

- பூ.கொ.சரவணன்

தமிழகத்தை தாக்க போகும் நியூட்ரினோ என்கிற பேராபத்து!

தேனி மாவட்டம், தேவாரம் அருகே அம்பரப்பர் கரட்டு மலைப்பகுதியில், 1,200 கோடி ரூபாய் மதிப்பில் இந்தியன் நியூட்ரினோ ஆய்வகம் அமைக்கப்படுகிறது.

நியூட்ரினோ என்றால் என்ன? அதனால் மக்களுக்கு என்ன பயன்? இதனால் ஏற்ப்பட போகும் ஆபத்துக்கள் என்ன? என்பதை பற்றி பார்ப்போம்.

நியூட்ரினோக்கள் என்கிற அணுத்துகள்கள் இந்த பூமி மட்டும் இல்லாது இந்த பிரபஞ்சம் முழுவதும் பரவிக்கிடக்கிறது. ஏறக்குறைய நூறாயிரம் கோடி நியூட்ரினோக்கள் ஒவ்வொரு விநாடியும் நமது உடலுக்குள் புகுந்து வெளியேறிய வண்ணம் உள்ளன.


சில ஆண்டுகளுக்கு முன் வரை, நியூட்ரினோக்களும் ஒளித்துகள்களைப் போல எடை அற்றவை என கருதப்பட்டது. ஆனால் 1998ம் ஆண்டு, நியூட்ரினோக்களுக்கு எடை உண்டு என கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. நியூட்ரினோ என்பது சூரியன் மற்றும் விண்மீன்களிலிருந்தும் வெளிப்படும் அணுத்துகள்களாகும்.

கனமற்ற இத்துகள்கள் விண்வெளியிலிருந்து கீழிறங்குகின்றன. பல கோடி நியூட்ரினோக்கள் பாய்ந்த வண்ணம் இருந்தாலும் அவற்றை ஈர்த்து, ஆய்வு செய்வது கடினம். இந்த அணுத்துகளைப் பிடித்து அதனை ஆய்வு செய்தால் சூரியன் குறித்த ரகசியங்களையும், விண்வெளியின் ஆற்றல் பற்றியும் பூமியின் பிறப்பு குறித்தும் தெரிந்து கொள்ளலாம் என்ற நோக்கத்துடன் நியூட்ரினோ ஆய்வு முயற்சி 1930களில் இருந்து தொடங்கியது.

நியூட்ரினோ துகள்களை ஒரு கருவி மூலம் ஈர்த்து அவற்றை ஆய்வு செய்வதுதான் நியூட்ரினோ ஆய்வகத் திட்டம். தற்போது இந்த ஆராய்ச்சிக் கூடம், தமிழ்நாட்டில் தேனி மாவட்டம் தேவாரம் அருகேயுள்ள பொட்டிப்புரம் எனும் ஊரிலுள்ள மேற்குத் தொடர்ச்சி மலையின் உள்ளே அமைக்கப்படுகிறது. மலையின் உச்சியில் இருந்து 1.3 கி.மீ., கீழே, மலையின் அடிவாரத்தில் 2.5 கி.மீ., தூரத்திற்கு சுரங்கப் பாதை தோண்டப்படும்.

அதையடுத்து பெரிய ஆய்வுக் கூடம் அமைக்கப்படும். அங்கு 50 கிலோ டன் இரும்பிலான நியூட்ரினோ டிடெக்டர் அமைக்கப்படும். இதைச் சுற்றி, நான்கு திசைகளிலும் மேலேயும் கீழேயும் குறைந்தபட்சம் ஒரு கி.மீ., பரிமாணமுள்ள பாறை இருந்தால் தான், ஆராய்ச்சி நடத்த முடியும். இவ்வளவு பெரிய பாறையால் தான், வானவெளியில் இருந்து வரும் காஸ்மிக் கதிர்களை தடுத்து, நிறுத்த முடியும். அதன் பிறகு தான், நியூட்ரினோவை காண முடியும்.

சரி இதற்க்கு முன்னாள் கோலார் தங்க வயல் சுரங்கத்தில் செயல்பட்டு வந்த இந்திய நியூட்ரினோ ஆய்வகம் இந்த 2010 ஆம் ஆண்டு வரையில் என்ன விதமான கண்டு பிடிப்புகளை நிகழ்த்தியிருக்கிறது என்பதும், உலக நியூட்ரினோ ஆய்வுகள் இந்த 70 வருடங்களில் எந்த அளவிற்கு முன்னேறியிருக்கிறது என்பதும், இதனால் மக்களுக்கு என்ன பிரோஜனம் என்பதும் கேள்விக்குள்ளாக்க வேண்டிய விடயங்கள் ஆகும்.

இதனால் ஏற்ப்படும் ஆபத்துக்கள் என்றவென்று பார்த்தால் தண்ணீர், விவசாயம், காற்று, இப்படி எல்லாம் மாசுபடும். இந்த ஆய்வுகளுக்காக பயன்படுத்தப்படும் ரசாயனம் மிகவும் ஆபத்தானது. இதில் கசிவுகள் எதுவும் ஏற்ப்பட்டால் அடுத்து ஒரு போபால் உருவாகும் ஆபாயம் உள்ளது. தேனி மாவட்டத்தின் இயற்கையை கெடுக்க வந்த அரக்கனாகவே இதை பார்க்க முடிகிறது.

இத்தாலி கரோன் சாஜோ மலையில் அமைந்துள்ள நியூட்ரினோ ஆய்வகத்தில் கடந்த 2002 ஆம் வருடம் ரசாயனக் கசிவு எற்ப்பட்டதன் விளைவாள் மக்கள் மீதும், காட்டுயிர்கள் மீதும், நிலத்தடி நீர் மீதும் பாதிப்பு ஏற்பட வாய்ப்பு இருப்பதாகவும் கூறி, அந்த நியூட்ரினோ ஆய்வகத்தை 2003 ஆம் ஆண்டு இத்தாலி அரசாங்கம் மூடியது.

விஞ்சான கண்டுபிடிப்புகளுக்கான ஆராய்சி கூடங்களை மற்ற நாடுகள் நடத்துகின்றன என்பதற்காக போட்டிக்கு நாமும் நடத்துவதால் எந்த பயனும் இல்லை. இது அத்தியாவாசியமான மக்களுக்கு தேவையான ஒரு ஆய்வாக இருந்தாலும் பரவாயில்லை. மக்களின் அடிப்படைத்தேவைகளே நிறைவு செய்யமுடியாத இந்தியா போன்ற நாடுகளுக்கு இது போன்ற ஆய்வகங்கள் தேவையில்லை. மேலும் இது போன்ற அழிவுத்திட்டங்கள் எல்லாம் திட்டமிட்டு தமிழகத்தை நேக்கி நகர்த்தப்படுகின்றது என்பது மறுக்க முடியாத உண்மை.

via ஆசிரியர் புதியதென்றல்.